Gëzim Ajgeraj
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
KLITHMA E LIRISË
(Poetit Din Mehmeti)
Një pishtar drite shkëlqen errësirës
E ndizet mes vargut me të bardhën fjalë
Shkrepëtimë në furtuna për kohë trimërie
Kalluar mes fjalëve për ditën e bardhë
Nën rekëtimë fjalësh në mes të furtunës
Dritë i jep mendimit forcë trimërisë
Tek pëlcasin vargjet m`i thirr guximit
Për ditën e bardhë brezave ardhmërisë
Me këngën e fjalës mbushullon në kulla
Gurë i bën vargjet në themel të lavdisë
Me thirrmën e vargut trimëron dhe burra
Në “Vargjeve të pëlcitura” i këndon lirisë
Mbi qiellin e vrarë flatron me guxim
Plumb e bënë shkronjat e fjalët jehonë
Sa herë vritet dielli e derdhim pikëllim
Këngë i bënë vargjet për emrin Kosovë
“Për ballin e blertë, për emrin e saj”
Klithmë e lirisë atje në Dukagjin
Mes netëve të errëta lëvron në fjalë
Thirrja për qëndresë jehon për kushtrim
1998, Zvicër
*Vargjet të pëlcitura; është një poemë e Din Mehmetit,
e cila u recitua shumë herë nëpër tubimet e shqiptarëve
nëpër Evropë, si thirrje dhe kushtrim për liri.
“Varg i poetit Din Mehmeti.
*Kjo poemë, për mua ka mbetur emblemë e kushtrimit për liri,
gjatë rinisë sime. E shkruar shumë herët dhe me përkushtim, e
ripërpunuar në vitin 2008. *Kjo poezi, është botuar në revistën
“Metafora” nr. 8, që e nxjerr autori i kësaj poezie në Zvicër,
më 2008 (me pak ndryshime të vogla). Poezi e nxjerrë nga
“Albumi i poetit të arratisur”. Zvicër 2009.
24 mars 2009
16 mars 2009
Poezi nga notesi i poetit mërgimtar
Gëzim Ajgeraj
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
ETJA PIKON
E kam lënë diku një etje ku ditës mi frynë me mall
Një shpresë e mbushë pritje që ikjet i mbanë gjallë
Dhe një këngë për kthim ku jehona thyhet brigjeve
E kushtrimit të sajë burrat vdesin vigjeve
E n'ato kroje t'etshme ku gurët skuqin brigjet
Për ditën e bardhë trimëria në kullë digjet
Për tokë besë e fjalë para kohe vdiset
Gurët kthehen ne legjenda e kënga qiellit ngjitet
E n'ato kulla të lashta ku etje pret e gjallë
Dhe ia merr një kënge nën lisa plotë mall
Asaj kënge të vjetër plotë legjenda e lisa
Dhe ia merr këngës për trima e plisa
E n'ato kulla të lashta ku rrënja mbanë gjallë
Ku pritja varet frengjive e na pret plotë mall
2000, Zvicër
AI PLAK I URTË
Nëpër rrugicat e këtij qyteti
Takoj çdo dite të urtin plak
Herë i them unë mirëmëngjesi
Herë herë ndërroj dhe ndonjë fjalë
Është ritmi i ynë në përditshmëri
unë e blejë gazetën Ai bën sheti
çmallim dhe mallin e arratisë
Herë ndonjë kafe ulem e pimë
Tek binte shi në një mëngjes
Se pashë më plakun atë ditë vjeshte
S'kish kujë t`i thoja as mirëmëngjesi
Atë e gjeta në faqe gazete
Sa dhimbje ndjeva sa zbrastësi
U theva në shpirt me plotë trishtim
Ai kishte ikur në përjetësi
Mbeta i vetëm në këtë mërgim
Skam kujë t`i them as mirëmëngjesi
Më mungon plaku plotë urtësi
Shpirtit të tijë i pastë ndjesë
Digjem në dhimbje mungesës tij
Buchs, 2008, tetorë
UDHË MËRGIMTARËSH
Shpresës plotë mashtrim marrin arratinë
udhëve u raftë pika ato harrim-ndjellëse
ca plaçka me vete dhe mallin mbi shpine
dhe dhimbjen që therë mes zemre
Hapave të tyre prapa shkon harrimi
si qyqe në kullë mbyllet e kaluara
horizontit ikjeve hapëron mallkimi
malli përvëlon nisë digjet e shkuara
Prapa u shkon harrimi diell i përënduar
ikjeve e udhëve vie erë pendimi
horizontit largët yje të harruara
udhë mërgimtarësh udhëzënë mallkimi
Zvicër, 2008
MBASE DHE JU DO TË NA KUPTONI
Ju kur na thoni s'keni mall
Ju që s'keni derdhur asnjë pikë lot
Mos i provofshi këto udhë larg
Do të mallkoni për jetë e mot
Ju që lakmoni udhët tona
Për ju që udhët janë veç përrallë
Mos na qortoni kur ç`përmallona
Edhe kur malli na djeg mbi ballë
Mbase dhe ju do të na kuptoni
Kur derdhim lot e çmallim mall
me mallin tonë të paktën bashkohuni
Se udhët tona nuk janë përrallë
Zvicër, 2008
JU KENI TË DREJTË
Ju keni të drejtë të na quani udhëtarë
Paskemi ecur shumë globit anë e mbanë
Udhët qenkan thënë vetëm për shqiptarë
Ikjet edhe udhët zemrat na i ndanë
I shikojë kolonat dhe ofshamën derdhë
Vallë pse ky mallkim paska rënë mbi ne
Breza e brezni udhët i kanë mbledhë
Mallkojnë harrimet mbetën pa atdhe
Ah, ky fati ynë i djegur në mall
Trashëgim ndër breza farë për harrim
Ju keni të drejtë kur thoni udhëtar
Se këto mbathcat tona spo njohin kthim
Ju keni të drejtë kur na quani udhëtarë
Udhët s'njohin tjetër si udhëtar Shqiptarë
Zvicër 2008
ATDHEU NË VAZO
Alpeve i veshur plotë mallë
Vjen si një lule në vargë
Me aromë trëndafilash
Hynë ne vazon mbi tavolinë
Heu,
ç' mall më ndezë
Kjo lule
e ardhë
nga atdheu
2008
PARA NISJES
Para se të të marrin udhët
Ëndrrat zbresin nga kujtesa
Ikja ikë ikës
Loti bëhet shi
Digjet balli
Përpara përshëdetjes me miq
Përpara nisjes
udhët marrin udhë
çasteve të vetmis
Vetëm ti dhe ikja e jote
Digjen pritjes
2008
UDHË
Mik i dashur
Etjen ia shtrydhim mallit
E ia nxjerrim
Lotin udhëve
Me të i vadisim
Vijat e moteve
Po ku ta gjej
Një kënge
E ti gëzoi
Mbathcat e kthimeve
Unë pengëmall(rr)i
23 prill 2008, Zvicër
MES MALLIT
Përtej nesh larg ikën malli
Neve na braktisë mbetemi vetmuar
Larë pas shtatëdhjet e shtatë bjeshkëve rrëzë Sharri
Ndalet e pushon mes hijeve freskuar
Herë herë djeg e herë sjellë freskinë
E pa hetueshëm kthehet plot fllad
Na lenë te harruar bashkë me vetminë
Me vete, vetëm dëshirat na i bartë
Në këto ditë mes Alpeve i harruar
Çdo qastë e merr arratinë
Neve na len përvëluar
Rrëzë Sharri e gjen freskinë
Vëlla i dashur, sa shumë djegin motet
Kur cucërr mes mallit i vetmuar rri
24 prill 2008, Zvicër
POROSI PËR BREZAT PAS NJË RIKTHIMI
Ju lash nëpër djepa tek rriteshit ninullave
Kur këndonin nënat për ardhjet e bardha
Sotë ju çenki rritë e çenki bërë burra
Sot, kënga për ju më fton nëpër dasma
Ju urojë nga zemra lumturi e dritë
Trashëgimnis sujë tek rritni në djep
Amanet ndër breza atdheun e lirë
Ta ruajmë si sytë sa te ketë dritë jeta
Se sa e sa breza ranë para nesh
Në luftë për ketë ditë e për këtë liri
Ti nderojmë ata ti kujtojmë përhera
Si frymëzim ndër breza nëpër ardhmëri
Atdheut plotë shpresë për ju i këndova
Për dritën e bardhë që ne na mungoi
Dhe për brezin tuaj dritë përherë kërkova
Kosova e re me ju të gëzoi
Dhe mirë, erdh kjo ditë u pamë me liri
Ju ishit me fat ta gëzoni këtë ditë
Ah, ky brezi imë vuajti me robëri
Me bishën e shekullit e hoqi te zitë
Na rrahu burgosi thellë nëpër qeli
Na vrau na preu e na dogji kulla
Mirë që erdhi dita u ngritëm për liri
Mbushëlluan malet rreshtat plot me burra
E hodhëm përtej barbarin e zi
Andej nga veriu po nga kishte ardh
U desh të ia kthenim me gjuhën e tij
Ndryshe, s'kish Kosova këtë dite të bardhë
Pra, ju brezi i ri porositë kujtoni
Barbarit të veriut kurr mos i besoni
Në frengji e kulla përjetë vigjëloni
Satanën e veriut ne ballë ta shënjoni
Ndryshe lirinë tuaj nuk do të mundë ta mbroni.
Prizren, 2008
PIKON ETJA
Varur teposhtë strehët pikojnë stalaktiteve
Dimri loton me ngrohtësin e erës
Poshtë acari ngriitet stalagmiteve
Dimri nuk i dorzohet pranverës
Pika të tjera ikin përtej
Erës tej i tretë bora
Loti i dimrit fshihet nën dhe
Kur e shtrydh të mërdhin dora
Këtijë ekuinoksi po e kërkoj diellin
Ta ngrohe shpirtin e etjen plotë mall
Këtu larg në këto dite prilli
Pikojnë Alpet pranverës në Sharr
Zvicer, prill, 2008
MIGLIMA VARGJESH ME MALL
1.
Ç`trazim fjalësh
Kësaj nate vonë
Ndjenjë mëmëdheu
Milingona vargjesh
Më zgjojnë etjen
Ç`pikëllim mërgimi
Ra mbi letër
Digjet balli i vargut
2.
Në kopshtin e dhimbjeve
Çdo ditë bie shi
Me pika mëmëdheu
Janë lotët e mallit
Shkunden retë e udhëve
Mbi ylberet e largësive
Etja shuhet
Përmallimit
3.
Çdo ditë shaloj
Kuajt e mallit
E i përcjellë tek ti
Krelave të tyre
U lidh gërshetat e të falave
Mallëngjimin
E vesh si dhëndërr
Ylbereve të kthimeve
Sa larg më je ti
4.
Prapë po bie shi
Mbi lirikë
Nëpër mallin e vargut
Vërshojnë pikat e fjalëve
Tek struken strehës së përmallimit
Sa i pa fat o varg
Që u shkrove mallëngjimit
5.
Sonte ti përkëdhela muzgjet
Miglimave të errësirës
Mblodha kujtimet
E i përqafova me mall
Sa e zjarmishme erdhi mbrëmja
Në restorantin Helvetia
6.
Humbellave të udhëve
Aromë harrimi
Ç`largësi në mes
Vetëm ylberet e kujtimeve
Nisen plotë mall
Ëndrrave të sfilitura
Largësia frynë
Harrimit
7.
Nga vorbulla e ikjeve
Po derdhet kupa e mallit
Ylberet e ikjeve
Anojnë kthimeve
Shalojnë shpresat
Heu....
Udhës s`po i duket fundi.
Zvicër, 2008
GËZO
Gëzo plisëbardh sot për lirinë
për lirinë e pavarësinë
Gëzo Kosovë vendi imë
Që nga Vlora deri në Prishtinë
Ti këngëtarë atje në kor
Merr një këngë letë jehoi
merr një këngë për dëshmorë
edhe bjeshka të gjëmoi
Ti punëtorë në uzinë
Bëj një vepër për lirinë
Që të rroj nëpër shekuj
Si kujtim për pavarësinë
Ju mësues nëpër shkolla
Hapni librin e lirisë
Shpjego sot sa të zgjatë ora
Shpjego rrugën e pavarësisë
Ti poet e shkrimtarë
Thuaj vargut radhë e radhë
Këndoi bukur ditës së bardhë
Dritë për brezat që sot ka ardhë
Thua vargut për liri
Shpalos dëshirat si di ti
Dritë breznive në ardhmëri
Mbushëllo vargun me dashuri
Këtë frymë lirie bart ndër breza
Të gëzojnë sa të jetë jeta
17 shkurt 2008
TI QË ZEMRËS TIME MI JEPË
DRITË E JETË
Ti në zemren time e ke bërë një shtrat
Flen aty e dashur sa ëmbël sa qetë
Me ëdrrat e mia ti më ledhaton
Sa ma trazon etjen e mallit tim djeg
Të them pa ty jeta më nuk ka kuptim
S`është kompliment por një fjalë zemre
Do të dua per jetë deri në amshim
Ti je frymëzimi bashkë kemi një emër
Të të sjell në varg e të them të dua
Dhe kush mundë të thot sa i marrë që je
Pse jam i sinqertë në zemër të ruajë
Le të flasin smira ta ndalë fuqi ske
Ti je rreze dielli plotë shkëlqim e dritë
Të dua të dua po shkrihem për ty
Më ngrohë më jepë dritë nëpër jetën time
Dashuria e ime për ty ska kufi
Për dashurine tënde malli po më djegë
Për buzët e tua e atë bukuri
Unë larg në mërgim e ti largë Atje
Më përvëloi ky mall e kjo nostalgji
Ç`mu trazua malli e më përvëloi
Për dy sytë e tu e tënden ngrohtësi
Fjala djeg mes buzëve ndjenjat mi trazon
Ma mbushe dhe vargun plotë me nostalgji
Po të pres e dashur mos më le të vuajë
Këtu në vetmi ne këtë vendë te huaj
Nxito sa më parë ëndrrat ti bashkojmë
Pastaj le të vdesim një çastë le të rrojmë
Zvicër, 1997
ERDHI VJESHTA
Sa e ëmbël erdhi vjeshta
Plotë e rrush nëpër vreshta
Mbushëllojnë kodrat në Malësi
Vilet rrudhi në hardhi
Mbushëllojnë pemët mollë e dardhë
Në vërri vjeshta ka ardhë.
Malësi e Vërrinit, tetor 2008
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
ETJA PIKON
E kam lënë diku një etje ku ditës mi frynë me mall
Një shpresë e mbushë pritje që ikjet i mbanë gjallë
Dhe një këngë për kthim ku jehona thyhet brigjeve
E kushtrimit të sajë burrat vdesin vigjeve
E n'ato kroje t'etshme ku gurët skuqin brigjet
Për ditën e bardhë trimëria në kullë digjet
Për tokë besë e fjalë para kohe vdiset
Gurët kthehen ne legjenda e kënga qiellit ngjitet
E n'ato kulla të lashta ku etje pret e gjallë
Dhe ia merr një kënge nën lisa plotë mall
Asaj kënge të vjetër plotë legjenda e lisa
Dhe ia merr këngës për trima e plisa
E n'ato kulla të lashta ku rrënja mbanë gjallë
Ku pritja varet frengjive e na pret plotë mall
2000, Zvicër
AI PLAK I URTË
Nëpër rrugicat e këtij qyteti
Takoj çdo dite të urtin plak
Herë i them unë mirëmëngjesi
Herë herë ndërroj dhe ndonjë fjalë
Është ritmi i ynë në përditshmëri
unë e blejë gazetën Ai bën sheti
çmallim dhe mallin e arratisë
Herë ndonjë kafe ulem e pimë
Tek binte shi në një mëngjes
Se pashë më plakun atë ditë vjeshte
S'kish kujë t`i thoja as mirëmëngjesi
Atë e gjeta në faqe gazete
Sa dhimbje ndjeva sa zbrastësi
U theva në shpirt me plotë trishtim
Ai kishte ikur në përjetësi
Mbeta i vetëm në këtë mërgim
Skam kujë t`i them as mirëmëngjesi
Më mungon plaku plotë urtësi
Shpirtit të tijë i pastë ndjesë
Digjem në dhimbje mungesës tij
Buchs, 2008, tetorë
UDHË MËRGIMTARËSH
Shpresës plotë mashtrim marrin arratinë
udhëve u raftë pika ato harrim-ndjellëse
ca plaçka me vete dhe mallin mbi shpine
dhe dhimbjen që therë mes zemre
Hapave të tyre prapa shkon harrimi
si qyqe në kullë mbyllet e kaluara
horizontit ikjeve hapëron mallkimi
malli përvëlon nisë digjet e shkuara
Prapa u shkon harrimi diell i përënduar
ikjeve e udhëve vie erë pendimi
horizontit largët yje të harruara
udhë mërgimtarësh udhëzënë mallkimi
Zvicër, 2008
MBASE DHE JU DO TË NA KUPTONI
Ju kur na thoni s'keni mall
Ju që s'keni derdhur asnjë pikë lot
Mos i provofshi këto udhë larg
Do të mallkoni për jetë e mot
Ju që lakmoni udhët tona
Për ju që udhët janë veç përrallë
Mos na qortoni kur ç`përmallona
Edhe kur malli na djeg mbi ballë
Mbase dhe ju do të na kuptoni
Kur derdhim lot e çmallim mall
me mallin tonë të paktën bashkohuni
Se udhët tona nuk janë përrallë
Zvicër, 2008
JU KENI TË DREJTË
Ju keni të drejtë të na quani udhëtarë
Paskemi ecur shumë globit anë e mbanë
Udhët qenkan thënë vetëm për shqiptarë
Ikjet edhe udhët zemrat na i ndanë
I shikojë kolonat dhe ofshamën derdhë
Vallë pse ky mallkim paska rënë mbi ne
Breza e brezni udhët i kanë mbledhë
Mallkojnë harrimet mbetën pa atdhe
Ah, ky fati ynë i djegur në mall
Trashëgim ndër breza farë për harrim
Ju keni të drejtë kur thoni udhëtar
Se këto mbathcat tona spo njohin kthim
Ju keni të drejtë kur na quani udhëtarë
Udhët s'njohin tjetër si udhëtar Shqiptarë
Zvicër 2008
ATDHEU NË VAZO
Alpeve i veshur plotë mallë
Vjen si një lule në vargë
Me aromë trëndafilash
Hynë ne vazon mbi tavolinë
Heu,
ç' mall më ndezë
Kjo lule
e ardhë
nga atdheu
2008
PARA NISJES
Para se të të marrin udhët
Ëndrrat zbresin nga kujtesa
Ikja ikë ikës
Loti bëhet shi
Digjet balli
Përpara përshëdetjes me miq
Përpara nisjes
udhët marrin udhë
çasteve të vetmis
Vetëm ti dhe ikja e jote
Digjen pritjes
2008
UDHË
Mik i dashur
Etjen ia shtrydhim mallit
E ia nxjerrim
Lotin udhëve
Me të i vadisim
Vijat e moteve
Po ku ta gjej
Një kënge
E ti gëzoi
Mbathcat e kthimeve
Unë pengëmall(rr)i
23 prill 2008, Zvicër
MES MALLIT
Përtej nesh larg ikën malli
Neve na braktisë mbetemi vetmuar
Larë pas shtatëdhjet e shtatë bjeshkëve rrëzë Sharri
Ndalet e pushon mes hijeve freskuar
Herë herë djeg e herë sjellë freskinë
E pa hetueshëm kthehet plot fllad
Na lenë te harruar bashkë me vetminë
Me vete, vetëm dëshirat na i bartë
Në këto ditë mes Alpeve i harruar
Çdo qastë e merr arratinë
Neve na len përvëluar
Rrëzë Sharri e gjen freskinë
Vëlla i dashur, sa shumë djegin motet
Kur cucërr mes mallit i vetmuar rri
24 prill 2008, Zvicër
POROSI PËR BREZAT PAS NJË RIKTHIMI
Ju lash nëpër djepa tek rriteshit ninullave
Kur këndonin nënat për ardhjet e bardha
Sotë ju çenki rritë e çenki bërë burra
Sot, kënga për ju më fton nëpër dasma
Ju urojë nga zemra lumturi e dritë
Trashëgimnis sujë tek rritni në djep
Amanet ndër breza atdheun e lirë
Ta ruajmë si sytë sa te ketë dritë jeta
Se sa e sa breza ranë para nesh
Në luftë për ketë ditë e për këtë liri
Ti nderojmë ata ti kujtojmë përhera
Si frymëzim ndër breza nëpër ardhmëri
Atdheut plotë shpresë për ju i këndova
Për dritën e bardhë që ne na mungoi
Dhe për brezin tuaj dritë përherë kërkova
Kosova e re me ju të gëzoi
Dhe mirë, erdh kjo ditë u pamë me liri
Ju ishit me fat ta gëzoni këtë ditë
Ah, ky brezi imë vuajti me robëri
Me bishën e shekullit e hoqi te zitë
Na rrahu burgosi thellë nëpër qeli
Na vrau na preu e na dogji kulla
Mirë që erdhi dita u ngritëm për liri
Mbushëlluan malet rreshtat plot me burra
E hodhëm përtej barbarin e zi
Andej nga veriu po nga kishte ardh
U desh të ia kthenim me gjuhën e tij
Ndryshe, s'kish Kosova këtë dite të bardhë
Pra, ju brezi i ri porositë kujtoni
Barbarit të veriut kurr mos i besoni
Në frengji e kulla përjetë vigjëloni
Satanën e veriut ne ballë ta shënjoni
Ndryshe lirinë tuaj nuk do të mundë ta mbroni.
Prizren, 2008
PIKON ETJA
Varur teposhtë strehët pikojnë stalaktiteve
Dimri loton me ngrohtësin e erës
Poshtë acari ngriitet stalagmiteve
Dimri nuk i dorzohet pranverës
Pika të tjera ikin përtej
Erës tej i tretë bora
Loti i dimrit fshihet nën dhe
Kur e shtrydh të mërdhin dora
Këtijë ekuinoksi po e kërkoj diellin
Ta ngrohe shpirtin e etjen plotë mall
Këtu larg në këto dite prilli
Pikojnë Alpet pranverës në Sharr
Zvicer, prill, 2008
MIGLIMA VARGJESH ME MALL
1.
Ç`trazim fjalësh
Kësaj nate vonë
Ndjenjë mëmëdheu
Milingona vargjesh
Më zgjojnë etjen
Ç`pikëllim mërgimi
Ra mbi letër
Digjet balli i vargut
2.
Në kopshtin e dhimbjeve
Çdo ditë bie shi
Me pika mëmëdheu
Janë lotët e mallit
Shkunden retë e udhëve
Mbi ylberet e largësive
Etja shuhet
Përmallimit
3.
Çdo ditë shaloj
Kuajt e mallit
E i përcjellë tek ti
Krelave të tyre
U lidh gërshetat e të falave
Mallëngjimin
E vesh si dhëndërr
Ylbereve të kthimeve
Sa larg më je ti
4.
Prapë po bie shi
Mbi lirikë
Nëpër mallin e vargut
Vërshojnë pikat e fjalëve
Tek struken strehës së përmallimit
Sa i pa fat o varg
Që u shkrove mallëngjimit
5.
Sonte ti përkëdhela muzgjet
Miglimave të errësirës
Mblodha kujtimet
E i përqafova me mall
Sa e zjarmishme erdhi mbrëmja
Në restorantin Helvetia
6.
Humbellave të udhëve
Aromë harrimi
Ç`largësi në mes
Vetëm ylberet e kujtimeve
Nisen plotë mall
Ëndrrave të sfilitura
Largësia frynë
Harrimit
7.
Nga vorbulla e ikjeve
Po derdhet kupa e mallit
Ylberet e ikjeve
Anojnë kthimeve
Shalojnë shpresat
Heu....
Udhës s`po i duket fundi.
Zvicër, 2008
GËZO
Gëzo plisëbardh sot për lirinë
për lirinë e pavarësinë
Gëzo Kosovë vendi imë
Që nga Vlora deri në Prishtinë
Ti këngëtarë atje në kor
Merr një këngë letë jehoi
merr një këngë për dëshmorë
edhe bjeshka të gjëmoi
Ti punëtorë në uzinë
Bëj një vepër për lirinë
Që të rroj nëpër shekuj
Si kujtim për pavarësinë
Ju mësues nëpër shkolla
Hapni librin e lirisë
Shpjego sot sa të zgjatë ora
Shpjego rrugën e pavarësisë
Ti poet e shkrimtarë
Thuaj vargut radhë e radhë
Këndoi bukur ditës së bardhë
Dritë për brezat që sot ka ardhë
Thua vargut për liri
Shpalos dëshirat si di ti
Dritë breznive në ardhmëri
Mbushëllo vargun me dashuri
Këtë frymë lirie bart ndër breza
Të gëzojnë sa të jetë jeta
17 shkurt 2008
TI QË ZEMRËS TIME MI JEPË
DRITË E JETË
Ti në zemren time e ke bërë një shtrat
Flen aty e dashur sa ëmbël sa qetë
Me ëdrrat e mia ti më ledhaton
Sa ma trazon etjen e mallit tim djeg
Të them pa ty jeta më nuk ka kuptim
S`është kompliment por një fjalë zemre
Do të dua per jetë deri në amshim
Ti je frymëzimi bashkë kemi një emër
Të të sjell në varg e të them të dua
Dhe kush mundë të thot sa i marrë që je
Pse jam i sinqertë në zemër të ruajë
Le të flasin smira ta ndalë fuqi ske
Ti je rreze dielli plotë shkëlqim e dritë
Të dua të dua po shkrihem për ty
Më ngrohë më jepë dritë nëpër jetën time
Dashuria e ime për ty ska kufi
Për dashurine tënde malli po më djegë
Për buzët e tua e atë bukuri
Unë larg në mërgim e ti largë Atje
Më përvëloi ky mall e kjo nostalgji
Ç`mu trazua malli e më përvëloi
Për dy sytë e tu e tënden ngrohtësi
Fjala djeg mes buzëve ndjenjat mi trazon
Ma mbushe dhe vargun plotë me nostalgji
Po të pres e dashur mos më le të vuajë
Këtu në vetmi ne këtë vendë te huaj
Nxito sa më parë ëndrrat ti bashkojmë
Pastaj le të vdesim një çastë le të rrojmë
Zvicër, 1997
ERDHI VJESHTA
Sa e ëmbël erdhi vjeshta
Plotë e rrush nëpër vreshta
Mbushëllojnë kodrat në Malësi
Vilet rrudhi në hardhi
Mbushëllojnë pemët mollë e dardhë
Në vërri vjeshta ka ardhë.
Malësi e Vërrinit, tetor 2008
05 mars 2009
DITAR NË VARGJE
Gëzim Ajgeraj
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
Ç'TI BËJ KËSAJ KOHE MONOTONE
Në fluska bore e lagë e shtrydh në toptha
E nën këmbë të qullura trotuareve
Ç'ti bëjmë kohës unë dhe ky qytet Alpik
Vargjet mërdhijnë mes buzëve
Dhe rimat vërbohen kësaj zymtësie të mjegullt
Ku ta zë vargun nën fluskat e borës qe s'ndalet
Një kafe nën tavernën e kafenesë Edelveis*
Ngrohë çastet dhe avullon monotonin
Këtij përmallimi alpin
Mik i dashur, në Kosovë sot ngrohë dielli
Atje festohet njëvjetori i pavarësisë,
urime...
Zvicër, 17 shkurt 2009
KUJTIMET PËR VENDIN TIM
Përmbi kodrat tua i kam lënë kujtimet
Të mi ruani të blerta nëpër stinë e mote
Unë i mora udhët u lash përmallimet
S'ish dëshirë e imja ish fati i kësaj bote
I lash plotë shpresa e plotë dashuri
Tek rrita pranë jush e lisa te gjatë
Tani kam një mall më përvëlon në gji
Është malli për ju qe më ndjek nga pas
Të mi ruani të freskëta nëpër motet larg
Bukurive tua nëpër fusha e male
Çdo hap që e bëjë përherë ju kam pranë
Ju shtërngoj në gji e ju ngrohë plotë mall
2001, Zvicër
ENIGMË
Çdo ditë gjuaj me pupla
E pres gurë
Dashurin, do ta ruaj për vete
Kohës bizare s'do ti jepem
Shpesh e pyes veten;
Mos jam në kohë të gabuar
A shpirt i mashtruar
Bota rrokulliset
drejt të keqes
Zot, thuamë;
Cila është kjo kohe?
Të ndryshoj
S'e kam ndërmend
Zvicër, mars 2009
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
Ç'TI BËJ KËSAJ KOHE MONOTONE
Në fluska bore e lagë e shtrydh në toptha
E nën këmbë të qullura trotuareve
Ç'ti bëjmë kohës unë dhe ky qytet Alpik
Vargjet mërdhijnë mes buzëve
Dhe rimat vërbohen kësaj zymtësie të mjegullt
Ku ta zë vargun nën fluskat e borës qe s'ndalet
Një kafe nën tavernën e kafenesë Edelveis*
Ngrohë çastet dhe avullon monotonin
Këtij përmallimi alpin
Mik i dashur, në Kosovë sot ngrohë dielli
Atje festohet njëvjetori i pavarësisë,
urime...
Zvicër, 17 shkurt 2009
KUJTIMET PËR VENDIN TIM
Përmbi kodrat tua i kam lënë kujtimet
Të mi ruani të blerta nëpër stinë e mote
Unë i mora udhët u lash përmallimet
S'ish dëshirë e imja ish fati i kësaj bote
I lash plotë shpresa e plotë dashuri
Tek rrita pranë jush e lisa te gjatë
Tani kam një mall më përvëlon në gji
Është malli për ju qe më ndjek nga pas
Të mi ruani të freskëta nëpër motet larg
Bukurive tua nëpër fusha e male
Çdo hap që e bëjë përherë ju kam pranë
Ju shtërngoj në gji e ju ngrohë plotë mall
2001, Zvicër
ENIGMË
Çdo ditë gjuaj me pupla
E pres gurë
Dashurin, do ta ruaj për vete
Kohës bizare s'do ti jepem
Shpesh e pyes veten;
Mos jam në kohë të gabuar
A shpirt i mashtruar
Bota rrokulliset
drejt të keqes
Zot, thuamë;
Cila është kjo kohe?
Të ndryshoj
S'e kam ndërmend
Zvicër, mars 2009
01 mars 2009
Rubaire politike...
Gëzim Ajgeraj
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
OBORRTARJA DHELPËR
Oborrtare në një mbretëri
E kishin vënë një dhelpër plakë
S'kish më të urtë kjo dinasti
Bënin be qytet e fshatë
E i dhanë post në kryesi
Dhe udhëheqje i besuan
Post të lartë n'hierarki
Dhe pallatin ia dhuruan
Dhelpra veten kur e pa
Në kolltuqe e pallate
s'ecte këmbë dhelpra bishtëkuqe
Me makinë e roje pas
E atje në mes pallati
Në mes puplash hingëllinte
Me bekimin dhe të mbretit
Ethet pulave ua shtinte
Por një ditë nisi belaja
Kur vdiq mbreti në pallat
Dhelpra plakë kjo zonjëmadhja
Hante zogjtë e mbretit plak
Vaj medet për politiken
Në dinasti u bë hataja
Ku hynë dhelpra, more mik
Bjen mbretëria nga e para
pranverë, 2007, Prizren
MINISTRI HUTË
Për ministër në pallat
E kishin vënë një hutin
Ish i urtë ky i ngratë
Për financë e llogarinë
Në tendere ra hataja
Tek ministri plotë projekte
Nëpër financa ra murtaja
Arka e shtetit hyri në xhepe
Korrupsion se jo mahi
Shushullinte tan mileti
Tha ministri nuk e di
Si kam pa, a jeni n'veti
Nuk dha kush as llogari
As ministri tek pushteti
Mbet mileti plotë habi
Arka e zbrazët kur i mbeti
Dhe ministri e ndrroi mandatin
Për bugjetin kush s'e veti
Vjeshtë, 2007, Kosove
FENOMENE LETRARE
E lavdëruan një poet
I dhanë lavde për poezi
Kush vlerësoi vai medet
S'kish asgjë rreshtave tij
Pioner në poezi
Pa shaka e mahi...
2009, Zvicër
http://gezimajgeraj.blog.com/
http://www.metaforapoetike.de.vu/
OBORRTARJA DHELPËR
Oborrtare në një mbretëri
E kishin vënë një dhelpër plakë
S'kish më të urtë kjo dinasti
Bënin be qytet e fshatë
E i dhanë post në kryesi
Dhe udhëheqje i besuan
Post të lartë n'hierarki
Dhe pallatin ia dhuruan
Dhelpra veten kur e pa
Në kolltuqe e pallate
s'ecte këmbë dhelpra bishtëkuqe
Me makinë e roje pas
E atje në mes pallati
Në mes puplash hingëllinte
Me bekimin dhe të mbretit
Ethet pulave ua shtinte
Por një ditë nisi belaja
Kur vdiq mbreti në pallat
Dhelpra plakë kjo zonjëmadhja
Hante zogjtë e mbretit plak
Vaj medet për politiken
Në dinasti u bë hataja
Ku hynë dhelpra, more mik
Bjen mbretëria nga e para
pranverë, 2007, Prizren
MINISTRI HUTË
Për ministër në pallat
E kishin vënë një hutin
Ish i urtë ky i ngratë
Për financë e llogarinë
Në tendere ra hataja
Tek ministri plotë projekte
Nëpër financa ra murtaja
Arka e shtetit hyri në xhepe
Korrupsion se jo mahi
Shushullinte tan mileti
Tha ministri nuk e di
Si kam pa, a jeni n'veti
Nuk dha kush as llogari
As ministri tek pushteti
Mbet mileti plotë habi
Arka e zbrazët kur i mbeti
Dhe ministri e ndrroi mandatin
Për bugjetin kush s'e veti
Vjeshtë, 2007, Kosove
FENOMENE LETRARE
E lavdëruan një poet
I dhanë lavde për poezi
Kush vlerësoi vai medet
S'kish asgjë rreshtave tij
Pioner në poezi
Pa shaka e mahi...
2009, Zvicër
Abonohu te:
Postimet (Atom)