Poezi- Etja pikon

Gëzim Ajgeraj

www.metaforapoetike.de.vu


ETJA PIKON

E kam lënë diku një etje ku ditës mi frynë me mall
Një shpresë e mbushë pritje që ikjet i mbanë gjallë

Dhe një këngë për kthim ku jehona thyhet brigjeve
E kushtrimit të sajë burrat vdesin vigjeve

E n'ato kroje t'etshme ku gurët skuqin brigjet
Për ditën e bardhë trimëria në kullë digjet

Për tokë besë e fjalë para kohe vdiset
Gurët kthehen ne legjenda e kënga qiellit ngjitet

E n'ato kulla të lashta ku etje pret e gjallë
Dhe ia merr një kënge nën lisa plotë mall

Asaj kënge të vjetër plotë legjenda e lisa
Dhe ia merr këngës për trima e plisa

E n'ato kulla të lashta ku rrënja mbanë gjallë
Ku pritja varet frengjive e na pret plotë mall

2000, Zvicër