POEZI- Udhëve të mia

Gëzim Ajgeraj

UDHËVE TË MIA NDJEJË
NOSTALGJI PËR TY
(Qytetit tim)

NOSTALGJI

Qiellit tënd
nostalgjia bjer si pika shiu
e shtrohet shtatit tënd
si fllad lumbardhi
shesheve tua

seq më mungon
në këto udhë
ikje
e më fton
në sedrën tende

UNË VAZHDOJ TË TË DUA

Ti vazhdon
të më presësh
ikjen time
e dogji malli
pa ty

më merrë njëherë
në gjirin tënde
në ngrohtësinë tende
që ta shijojmë
dashurinë

TANI MË

Nëpër këtë udhëtim
kthehem i shpalosë ditët
kur ishim bashkë
me serenadat e verës,
aromën e zambaqeve të tua
e këngën e lumëbardhit
tek e shoqëron nën kala
mbrëmjen tone

Tani më
ato janë bërë etje
i mbyti malli
i mbrëmjeve pa ty




PËR SONTE

Sonte e ndaj
vetëm një dëshirë

Të jem
pranë shesheve tua
e me gotën
e mallit tone
ta shtrydhim deri në
pikën e fundit
etjen e mallit tonë
buzë shadërvanit

SHPRESA MË MBANË

Vitet po ikin
pa njëri tjetrin

Shpresa më mbante
se një ditë
do të jemi bashkë
e ta djegim
këtë mallë
të udhëve të mia


Dashuria për ty
fle thellë në shpirtin tim

VAZHDOJ TË TË DUA


Unë vazhdoj të të dua
me afshin e parë
tani kur pranvera
i trazonë kujtimet
nostalgjia të të kem pranë
më ka pushtuar

etja u dogj mallit për ty
nëpër këto udhë të mia.

22. 3. 2006, Zvicër

http://www.metaforapoetike.de.vu/